Saturday, September 4, 2010

കവിതേ

കവിതേ
എന്നെ പിരിയാന്‍ വെമ്പല്‍ പൂണ്ടു നീ
നിന്നെ ഉപവസിച്ചു തുടരുമീ നാള്‍ കള്‍ ഓര്‍ക്കവേ
പദങ്ങള്‍ വന്നെതിയെന്‍ വിരല്‍ തുംബിലുടോഴുകി
പല ഭാവനയാല്‍ മദുരം കിനിയിച്ചു

പങ്കിടും നിമിഷങ്ങളെ തരളിത മാക്കിയോ
വര്‍ണങ്ങള്‍ പലവിധം മഴവില്ലിന്‍ ചാരുത
സ്നേഹം ,ധുക്കം ,വാത്സല്യം ,സന്തോഷം
എന്തിലും എത്തിയെന്‍ നിമിഷം ധന്യമായ്

നിന്നെ കൊതിച്ചു നാളുകള്‍ തുടരവേ
പ്രശസകള്‍ തേടിയെത്തി നിന്നെ പുജിക്കയാല്‍
കവിതേ നീയെന്‍ ജീവന്റെ താളുകള്‍ നിറച്ചു
ലോകം വിസൃതമായ് നിര്‍വൃതി ഏകി


നിന്നെ പൂജിക്കും ഞാന്‍ എന്നുമെന്നും
നിന്നെ മോഹിക്കും ഞാന്‍ അന്ത്യം വരെ
നിന്നെ നമിക്കുന്നു ഞാന്‍ കനിവെകണേ
പിരിഞ്ഞിടെന്നെ നീ കാവ്യ ദേവതേ

No comments:

Post a Comment